بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی (neo-ffi) با تعارض و تسهیل شغلی ـ خانواد گی در بین دبیران متوسطه عمومی منطقه ۵ آموزش و پرورش شهر تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ویژگی­های شخصیتی نئو و تعارض و تسهیل شغلی ـ خانوادگی در بین دبیران منطقه 5 شهر تهران است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی و همبستگی است. به این منظور 270 نفر (81 مرد و 189 زن) با روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای از بین کلیه دبیران مقطع متوسطه منطقه 5 تهران در این پژوهش شرکت کردند. مقیاس شخصیتی neo-ffi، پرسشنامه تعارض و تسهیل شغلی ـ خانوادگی وین و همکاران و پرسشنامه مشخصات دموگرافیک روی شرکت­کنندگان اجرا شد. برای تحلیل داده­های پژوهش، از شاخص­ها و روش­های آماری شامل میانه، میانگین، انحراف استاندارد، ضریب همبستگی پیرسون، ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل مدل­یابی معادلات ساختاری استفاده شد. مجموع نمرات مولفه­های مربوط به عوامل و نمره­های عاملی مورد آزمون قرار گرفته است. بین ویژگی­های شخصیتی وظیفه­شناسی، برون­گرایی، سازگاری، تجربه­پذیری و تعارض شغلی ـ خانوادگی رابطه منفی وجود دارد (05/0p<). بین ویژگی شخصیتی عصبیت و تعارض رابطه مثبت وجود دارد. بین ویژگی­های شخصیتی وظیفه­شناسی، برون­گرایی، سازگاری، تجربه­پذیری و تسهیل شغلی ـ خانوادگی رابطه مثبت وجود دارد. (01/0p<). بین ویژگی شخصیتی عصبیت و تسهیل شغلی ـ خانوادگی رابطه منفی وجود دارد. (05/0p<). براساس نتایج به­دست آمده از مدل­یابی معادلات ساختاری، تاثیر ویژگی­های شخصیتی وظیفه­شناسی و سازگاری بر تسهیل شغلی ـ خانوادگی مستقیم، و تاثیر ویژگی شخصیتی روان آزرده­خویی بر تعارض شغلی ـ خانوادگی نیز مستقیم است (05/0p<). یافته­ها نشان داد ویژگی­های شخصیتی با تعارض و تسهیل خانوادگی- شغلی و شغلی- خانوادگی ارتباط دارد. لذا توجه به ویژگی­های شخصیتی در فرایند به­کارگماری افراد و در روابط خانوادگی پیشنهاد می­گردد.